راه حل راه اندازی سیستم عامل بومی، یعنی تعلیق به محال
وب کنفرانس: «مشکلی که ما در عرصه فیلترینگ و امنیت سایبری می بینیم، خاص این حوزه نیست؛ این جنس از گره خوردگیِ سیاستگذاری را در موضوعات دیگر هم داریم، از انرژی و بنزین گرفته تا حتی ارز و اقتصاد. همه جا می دانیم مسئله چیست، اعداد و شواهد روشن اند، ولی مواجهه با آنها پیچیده و گاهی ناممکن می شود، چون جنس مسئله ها فقط فنی نیست، بلکه با مسایل اجتماعی و فرهنگی گره خورده اند.»
نگار علی- در ادامه پنل «فناوری، امنیت و آینده ایران»، محمد کشوری، مدیر اندیشکده طیف، اظهار داشت: «در همین ماجرای فیلترینگ، همه می گویند مساله چندبُعدی است. خب اگر این طور است، انتظار می رود حداقل در سطح دولت، که همه دستگاه ها و تخصص ها را در اختیار دارد، یک تصمیم کارشناسی قابل قبول شکل بگیرد. نمی گوییم دولت همه کاره است، ولی حداقل می تواند تغذیه کارشناسی درستی برای شورایعالی فضای مجازی یا نهادهای بالادستی فراهم آورد. انتظار زیادی نیست.»
کشوری افزود: «یکی از مشکلات جدی امروز ما، پراکندگی نهاد تصمیم گیر و نبود مسئولیت پذیری شفاف است. اما حتی در همین وضعیت، دولت می تواند نقش یک هماهنگ کننده و تحلیل گر مسایل را داشته باشد. هم اکنون ما درگیر رویکردهایی هستیم که وقتی به چاره ها می رسیم، یک دفعه از زمین حقیقت بلند می شویم و می رویم در آسمان رویا.»
او با لحنی انتقادی توضیح داد: «مثلاً در رابطه با آلودگی گوشیها، خیلی راحت میتوان در گام اول با فرهنگ سازی آغاز کرد. اتفاقاً جاهایی مثل صداوسیما یا خود وزارت ارتباطات می توانند با تولید محتوای ساده و مستمر به مردم آموزش دهند که دسترسی به اپلیکیشن ها را چطور کنترل کنند یا از منابع نامطمئن دانلود نکنند. همان گونه که در دهه ۸۰ کلیپ هایی برای رانندگی منتشر گردید و مؤثر هم بود.»
اما کشوری گوشزد نمود که در بعضی سطوح تصمیم سازی، چنین راهکارهای عملیاتی کوچک اصلاً طرفداری ندارند: «متأسفانه در بخشی از نهادهای تصمیم گیر، یا به خاطر جهل به ابعاد مساله، یا عامداً، یک سری راهکارهای به ظاهر بزرگ و فاخر مطرح می شود که از ابتدا نشدنی اند. مثلا تا می گویید مشکل از سیستم عامل هاست، فورا می گویند باید سیستم عامل بومی داشته باشیم؛ آن هم نه نسخه ای از اندروید، بلکه یک چیز کاملا مستقل، خب این یعنی تعلیق به محال.»
او اضافه کرد: «نمی شود در شرایط فعلی، کشور را مستقل از گوگل یا اندروید کرد. این را باید بپذیریم. حالا امکان دارد کسی چشم انداز ۵۰ ساله ای تعریف کند، اما برای امروز، چاره این نیست که برویم دنبال یک سیستم عامل مستقل خیالی. باید راهکارهای میانی تعریف کرد. مثلا برای کاربران حساس، پروتکلهای امنیتی خاص روی همین اندروید اعمال شود، یا به شکل محدود، استفاده از گوشیهای غیرهوشمند برای برخی سِمَت ها بررسی شود.»
در پایان، کشوری اظهار داشت: «هرکسی که برای حل یک مساله، چاره ای پیشنهاد می دهد که اجرای آن در گام اول نشدنی است، یا مساله را نمی فهمد، یا دارد عامداً صورت مساله را لوث می کند. و بدتر این که در ساختار ما، این راهکارهای ناممکن، مشتری هم دارند. مثلا کسی می آید با چند نمودار ثابت می کند که مشکل ما اندروید است، و نسخه می پیچد برای سیستم عامل بومی. نتیجه؟ سه سال بعد، باردیگر در همان نقطه ای هستیم که امروز هستیم. این چرخه باید قطع شود.»
۲۲۷۲۲۷
منبع: webmeet.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب