ابتکار دانشمندان ایرانی در ابداع یک پانسمان نوین
وب کنفرانس: دانشمندان ایرانی یک پانسمان جدید ابداع نموده اند که برای بهبود استواری مکانیکی و فعالیت ضدباکتریایی پوست طراحی شده است و می تواند به ترمیم زخم کمک نماید.
به گزارش وب کنفرانس به نقل از ایسنا، «محمود فعال»، «تهمینه احمدی» و «فاطمه دهقان» محققان گروه مهندسی پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی و «مسعود فعال» پژوهشگر مرکز تحقیقات گیاهان دارویی دانشگاه شاهد تهران، پانسمان جدیدی را با بهره گیری از روش الکتروریسی ساخته اند و نانولوله های کربنی را برای افزایش آزادسازی «کورکومین» و حفظ اثربخشی ضدباکتریایی بوسیله کنترل ساختاری در مقیاس نانو در آن گنجانده اند.
به نقل از آزو نانو، بهبود زخم یک پروسه فیزیولوژیکی پیچیده است که عفونت و اختلال در ترمیم بافت می توانند آنرا به خطر بیندازند. پانسمان های رایج که بطور معمول از الیاف طبیعی مانند پنبه یا کتان ساخته می شوند، عملکرد محدودی دارند. چارچوب های نانوفیبری خصوصاً گروهی که بر پایه پلیمرهای زیست سازگار مانند «پلی لاکتیک اسید» هستند، سطح گسترده و تخلخل بالایی را فراهم می آورند و همین خاصیت ها آنها را به گزینه مناسبی برای دارورسانی کنترل شده و تعامل بافتی مبدل می کند.
کورکومین یک ترکیب زیست فعال حاصل از زردچوبه است که خواص ضدالتهابی و ضدباکتریایی دارد. با این وجود، استفاده از کورکومین در مراقبت از زخم به سبب قابلیت حلالی ضعیف و دسترسی زیستی کم آن محدود است. نانولوله های کربنی، مزایای مکمل را ارائه می دهند. آنها فعالیت ضدباکتریایی ذاتی دارند و می توانند خواص مکانیکی و قابلیت آزادسازی دارو را در سیستم های مبتنی بر پلیمر بهبود ببخشند.
این پژوهش به بررسی ادغام نانولوله های کربنی در نانوفیبرهای پلی لاکتیک اسید-کورکومین برای ایجاد یک پانسمان چندمنظوره می پردازد که قادر به پشتیبانی ساختاری و کنترل عفونت است. این پانسمان با بهره گیری از روش الکتروریسی تولید شد که روش مناسبی برای ساخت نانوالیاف با مورفولوژی کنترل شده است. پلی لاکتیک اسید در دی کلرومتان حل شد و سپس کورکومین برای اطمینان از پراکندگی یکنواخت به آن افزوده شد. نانولوله های کربنی در تراکم متفاوت برای ارزیابی اثرات آنها بر خواص ساختاری و عملکردی ماده، به محلول اضافه شدند.
نانوالیاف الکتروریسی شده به کمک یک دستگاه استاندارد با سرعت جریان کنترل شده و فاصله ثابت سوزن تا دستگاه جمع کننده جمع آوری شدند. آزمایش های کششی، استواری مکانیکی را ارزیابی کردند و قابلیت آزادسازی کورکومین را بوسیله سنجش های آزمایشگاهی مورد بررسی قرار دادند. عملکرد ضدباکتریایی با بهره گیری از سویه های استاندارد باکتری «استافیلوکوکوس اورئوس» و «اشریشیا کلی» ارزیابی شد.
افزودن نانولوله های کربنی، استواری مکانیکی و پایداری حرارتی نانوالیاف پلی لاکتیک اسید-کورکومین را بطور قابل توجهی بهبود بخشید. آزمایش کشش نشان داد که حتی افزودن مقادیر کمی از نانولوله های کربنی، استواری کششی را در مقایسه با پلی لاکتیک اسید خالص می افزاید. بررسی آزادسازی دارو، انتشار کنترل شده و پایدار کورکومین را تأیید کرد که سرعت آن با تراکم نانولوله های کربنی تنظیم می شود. این اثر به بروز تغییراتی در تخلخل و ریزساختار چارچوب نسبت داده شد. سنجش های ضدباکتریایی نشان داد که ترکیبات حاوی نانولوله های کربنی، اثر مهاری قابل توجهی را بر رشد باکتری ها دارند.
آزمایش های جذب آب، مناسب بودن این ترکیبات را برای مراقبت از زخم بیشتر تأیید کرد. بااینکه پلی لاکتیک اسید به تنهایی جذب آب بالایی را نشان می داد، اما افزودن کورکومین و نانولوله های کربنی، این جذب را کاست. جذب آب متوسط، روش سودمندی برای مدیریت ترشحات بدون به خطر انداختن یکپارچگی مکانیکی پانسمان است.
این پژوهش در مجله «Scientific Reports» به چاپ رسید.
منبع: وب كنفرانس
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب