رئیس سازمان فناوری اطلاعات:
سازوكار سیمكارت دانش آموزی از جانب آموزش و پرورش تایید شد
رئیس سازمان فناوری اطلاعات در نشست «بررسی حقوقی صیانت از کودکان و نوجوانان در فضای مجازی» اظهار داشت: ما از آموزش و پرورش درخواست کردیم که سیمکارت های دانش آموزی داشته باشیم که تازه 2 هفته پیش سازوکار آن از جانب این وزارت خانه تایید شد. سیمکارت دانش آموزی یعنی هر فرد زیر 18 سال می تواند برای خود سیمکارت داشته باشد که مسئولیت حقوقی آن متوجه والدینش است که مصوبه آن پس از سال ها اینترنت و تکنولوژی هراسی به تصویب رسید.
به گزارش وب کنفرانس به نقل از ایسنا، نشست «بررسی حقوقی صیانت از حقوق کودکان و نوجوانان در فضای مجازی» در پژوهشگاه قوه قضاییه با حضور نمایندگانی از ساترا، فعالان حوزه کودک و تدوین کنندگان سند صیانت از حقوق کودک شورای عالی فضای مجازی انجام شد.
در ابتدای این جلسه، امیر ناظمی معاون وزیر ارتباطات و رئیس سازمان فناوری اطلاعات کشور با اشاره به اینکه وقتی در مورد کودک و نوجوان حرف می زنیم راجع به نسل آینده ای صحبت می نماییم که باید مراقب باشیم آینده آنها به چه شکل رقم می خورد اظهار داشت: هسته رقابت و کارهای کلیدی فعلی موضوع فناوری اطلاعات است و ما این مساله را چه در کسب وکارها و چه در کارهای سیاسی و اجتماعی می بینیم و طبق مطالعات سازمان ملل باید افراد با کارآفرینی فعالانه آشنا باشند.
وی با اشاره به اینکه در فضای مجازی مرز بین تولیدکننده و مصرف کننده برداشته می شود و ما به مفهوم تولید-مصرف کننده می رسیم اظهار داشت: هرکاربری همزمان ضمن استفاده از شبکه های اجتماعی به تولید محتوا در این شبکه ها نیز می پردازد و بنا بر این در دنیای فعلی فقط سواد رسانه ای مهم نیست برای اینکه اینترنت فقط رسانه نیست و یک ساختار است و ما به افرادی احتیاج داریم که نه فقط سواد رسانه ای بلکه سواد دیجیتالی داشته باشند برای اینکه اینترنت نگاشت جهان واقعی است نه فقط یک رسانه.
ناظمی با اشاره به اینکه آموزش کودک از آموزش والدین جدا نیست افزود: باید پروسه همزمان آموزش کودک و والدین اتفاق بیوفتد برای اینکه ممکنست هم اکنون سواد دیجیتال کودک از پدر و مادر بیشتر باشد و ما با پذیرش این ملاحظات باید چارچوب بندی درستی ارائه نماییم.
وی این چارچوب بندی را تفکیک کارهای فضای مجازی در سه لایه زیرساخت، خدمات و محتوا برشمرد و با اشاره به لایه زیرساخت اظهار داشت: اصل اول در این لایه تفکیک شبکه عمومی از شبکه کودک است. مثلا در انگلستان اینترنت برای مدارس وجود دارد و دسترسی کودک به هموهموضوعات باز گذاشته نمی گردد. اصل دوم تنوع در شبکه های اختصاصی کودک است به این معنا که چند شرکت تامین کننده اینترنت و شبکه برای کودکان وجود داشته باشد. اصل سوم تنوع در کارکردها است یعنی وقتی از شبکه کودک حرف می زنیم سه خاصیت فیلترینگ، قیمت ارزان برای حرکت به سمت عدالت اجتماعی و محتوای آموزشی و اختصاصی در شبکه کودک باید وجود داشته باشد.
معاون وزیر ارتباطات خاصیت چهارم لایه زیرساخت را رگولاتوری خواند و اظهار داشت: ساختاری که بتواند قوانینی تنظیم کند که تامین کنندگان اینترنت کودک بر طبق آن عمل کنند باید وجود داشته باشد. اصل پنج نیز اتصال به مراکز دانشگاهی و آزمایشگاهی و اصل شش مهم تر بودن اتصال مدارس نسبت به اتصال افراد و خانواده ها است برای اینکه سطح پوشش اینترنت به لحاظ اقتصادی برای تمام افراد امکان پذیر نیست اما برای مداس اینترنت پوشش داده می شود.
ناظمی اصل هفتم را سیمکارت های دانش آموزی دانست و اشاره کرد: ما از آموزش و پرورش درخواست کردیم که سیمکارت های دانش آموزی داشته باشیم که تازه ۲ هفته پیش سازوکار آن از جانب این وزارت خانه تایید شد. سیمکارت دانش آموزی یعنی هر فرد زیر ۱۸ سال می تواند برای خود سیمکارت داشته باشد که مسئولیت حقوقی آن متوجه والدینش است که مصوبه آن پس از سال ها اینترنت و تکنولوژی هراسی به تصویب رسید. دانش آموزان می توانند بر روی این سیمکارت ها شبکه های اختصاصی خودشان را داشته باشند و آموزش و پرورش در رابطه با آن سیاست گذاری کند.
وی در رابطه با لایه خدمات در فضای مجازی اظهار داشت: اصل اول در این لایه خلق بازار بجای پروژه سازی است یعنی بازار برای مشارکت بخش خصوصی برقرار شود. اصل دوم تنوع در خدمات، اصل سوم تنوع در ارائه دهندگان خدمات برای قائل شدن حق انتخاب دانش آموز و اصل چهارم خدمات کنترل والدین است و ما بارها و بارها با آموزش و پرورش توافق کردیم که لایه ی خدمات را باهم پیش ببریم که متاسفانه تا امروز هنوز آموزش و پرورش وارد تعامل با ما نشده است.
معاون وزیر ارتباطات در رابطه با لایه محتوا در فضای مجازی اظهار داشت: اصل اول در این لایه «فقدان محتوای خوب یعنی رشد محتوای بد» است و این اصل به این معنا است که ما باید دقت کنیم چرا محتوای خوب در عرصه فضای مجازی تولید نشده است که من فکر می کنم دلیل آن نبودن بازار و عرصه رقابت است. دومین اصل تنوع در تولیدکنندگان محتوا است تا رقابت برای محتواهای متنوع وجود داشته باشد و سومین اصل بازی به مثابه یک محتوا است یعنی دقت کنیم به بازی ها نیز به چشم محتواهایی که می تواند جنبه آموزشی داشته باشد نگاه نماییم. اصل چهارم هم خلق بازار برای محتوا بجای رانت جویی و اصل پنجم تنوع در محتواهای آموزشی است تا بعنوان مثال برای کودکی در سیستان و بلوچستان محتوایی منطبق بر فرهنگ و آداب و رسوم کودک تولید شود تا پروسه آموزش بهتری داشته باشیم. ما باید دقت کنیم که سیاست یکسان سازی ارث پهلوی اول تحت عنوان یکسان سازی فرهنگی است که متاسفانه حفظ شده است.
فضای مجازی باید ساختار مدیریت شده داشته باشد
در ادامه نشست، عاطفه ذبیحی مدیر گروه حقوق خانواده پژوهشکده حقوق خصوصی با اشاره به اینکه فضای مجازی در عین این که می تواند لطمه زا باشد باشد می تواند فرهنگ را نیز ارتقا دهد اظهار داشت: بنا بر این است که موضوع ما پشتیبانی از کودکی است که مقرر است شهروند این جامعه باشد و اگر تدابیر مناسبی اتخاذ نکنیم در آینده مشکلات عدیده ای پیدا می کند.
وی اضافه کرد: آن چه با آن مواجهیم این است که باید شتاب، حساسیت و دقت در حوزه حقوق و آموزش کودکان داشته باشیم. باید فضای مجازی ساختار مدیریت شده داشته باشد تا کودک بتواند آموزش های لازم را ببیند یعنی فضای مجازی هم باید پاک شود و هم در مرحله بعد ساختار مدیریت شده ای داشته باشد.
ذبیحی با اشاره به راهکارهای عمده در پشتیبانی از حقوق کودکان و نوجوانان اظهار داشت: چهار راهکار رده بندی و مدیریت محتوا، ارتقای سواد مجازی، افزایش مهارت های کودکان و والدین، قانون گذاری و حمایت و مراقبت از افراد لطمه دیده وجود دارد. در بحث آموزش که ابعاد مختلفی دارد کودک نباید محتوای نامناسب دریافت کند که هویتش به شکل نادرستی شکل بگیرد بنا بر این باید رده بندی سنی محتوا محقق شود. از جهت دیگر کودک به این علت که الگوپذیر است و قدرت نقادی ندارد ممکنست مرتکب جرم شود اما چون مسئولیت کیفری برای کودک قائل نیستیم باید به این مسئله نیز دقت و توجه لازم صورت گیرد.
وی با اشاره به مسائل دیگر حضور کودک در فضای مجازی اظهار داشت: یک مسئله سواستفاده از کودک و نقض حریم خصوصی کودک است که ممکنست برای فرد هویت و مسیری را بوجود آورد که حتی نتواند در آینده نیز آنرا تغییر دهد همین طور باید مسائل اخلاقی که به جهت فضای مجازی به وجود آمده است مثل امکان تقلب در امتحانات مجازی دانش آموزان نیز بعنوان یک موضوع قابل توجه مهم ارزیابی و تلقی شود.
ذبیحی با اشاره به حمایت های حقوقی از حضور کودکان در فضای مجازی اظهار داشت: از جهت حمایت های حقوقی تعهدات حقوقی بین المللی مثل اسناد و تعهداتی که ایران به آنها پیوسته است وجود دارد اما جدا از حقوق بین الملل در حقوق داخلی شاید کمتر قانونی را داشته باشیم که به فضای مجازی پرداخته است با توجه به این که سایر قوانین آنرا پوشش می دهند و قابل تعمیم به فضای مجازی چه در بحث حقوقی و چه در بحث کیفری هستند اما اعتقاد ما این است که فضای مجازی به جهت جوانب و اقتضائات خاص خود باید قوانین اختصاصی داشته باشد.
باید بر فناوری سوار شویم
در ادامه کمیل خجسته مدیرعامل موسسه تبیان با اشاره به اینکه تغییر فناوری در دوره های مختلف درک بشر از خود و رخدادهای مختلف را تغییر می دهد اظهار داشت: ما در تاریخ شکست های سختی را به سبب تکنولوژی خوردیم و الان هم چنین اتفاقی میوفتد. در تغییر فناوری و تکنولوژی با حاکم شدن اسب بخار در زندگی هم تغییر به وجود آمد و بعنوان مثال سیستم آموزش برپایه IQ شکل گرفت که با پیشرفت دانش با EQ مواجه شدیم و قسمتی از مدارس و نظام های آموزشی تغییر نمود و از سال ۲۰۱۶ وارد دوره DQ شدیم که ناظر به فناوری است و نظم جدیدی را ایجاد کرده است.
وی با اشاره به اینکه زندگی دیجیتال یک زندگی تخت نیست بلکه عده ای که با ما تفاوت دارند می خواهند بر آن مسلط شوند که این مساله نگران کننده ای است و فرهنگ ایرانی آنرا نمی پذیرد اظهار داشت: ما باید دقت کنیم که باید بر فناوری سوار شویم و با آن هایی که می خواهند برآن سوار شوند رقابت نماییم و دقت کنیم که دغدغه ما، تغییر و مبارزه است تا انسان شایسته ای که مدنظر امام و اسلام است شکل بگیرد.
به مدل بومی مواجهه فرهنگی برای پوشش فضای فرهنگی متکثر نیاز داریم
در انتهای این جلسه، شهید شاطری سرپرست پژوهشکده جزا و جرم شناسی اظهار داشت: رهبر انقلاب در حکم تاسیس شورای عالی فضای مجازی شعار «مواجهه فعالانه و خردمندانه از حیث سخت افزاری، نرم افزاری و محتوایی» را به کار بردند که شاه بیت ما در برخورد با این فضا است. درست است که دغدغه همه در جهان صیانت از کودک در فضای مجازی است اما صیانت در همه جا به یکسان تعریف نمی گردد پس مواجهه فعال و خردمندانه ما تفاوت های نظری به وجود می آورد و این مواجهه همان تربیت نرم افزاری است که باید روی آن چه در سطح قانون گذاری و چه در سطح اجرا کار نماییم.
وی اضافه کرد: معمولا قوانین ما در این عرصه انفعالی و پسینی است یعنی اگر صدمه ای به طفل رسید باید چه نماییم حتی بحث صیانت هم بحث انفعالی است اما ما باید مواجهه فعال داشته باشیم که با صیانت متفاوت می باشد.
شاطری اشاره کرد: فضای مجازی یک فضای فناوری پایه بسیار پیچیده ای است و ما نمی توانیم همان قوانین و مقررات در فضای واقعی را بر آن پیاده نماییم و این به سبب ساختار و چینش فضای مجازی است و قدرت در فضای مجازی قدرت از بالا به پایین نیست بلکه قدرت شبکه ای است. برخی معتقدند فضای مجازی انتقال از مدرنیته به پست مدرنیته است و بحث اصلی پست مدرنیسم نسبی گرایی است در صورتیکه مدرنیسم به دنبال استانداردسازی جهان است که این هم اقتضائات خاص خودش را دارد.
وی با اشاره به اینکه فضای مجازی به دنبال این است که الگوی مسلط فرهنگی وجود نداشته باشد اظهار داشت: در این فضا هرکس می تواند محصول فرهنگی خودرا عرضه نماید که ما به آن فضای فرهنگی رها می گوییم. در این فضا هرکس بتواند مطلوبیت فرهنگی بوجود آورد می تواند اقتدار هم داشته باشد و ما با قاعده بالا به پایین نمی توانیم بگوییم شما باید این محصول را مصرف کنید. شاید بتوانیم شبکه ای برای کودکان و نوجوانان ایجاد نماییم اما حتی بر سر محتواهای آن هم در داخل اتفاق نظر وجود ندارد.
شاطری در آخر اظهار داشت: ما به مدل بومی مواجهه فرهنگی نیاز داریم تا بتوانیم فضای متکثر فرهنگی و ذائقه های فرهنگی را پوشش دهیم.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب